دوشنبه, ۱۱ آبان ۱۳۹۴، ۰۸:۴۰ ق.ظ
شهریار من
جایی در ناخودآگاهم باور دارم
که روزی شور بی پایان و تمام نشدنیم از کتاب شازده کوچولو را
در کتابی خواندنی و ماندگار میریزم...
بارها آن را خوانده ام با بچه هایم،
سر کلاس با شاگردام،
از روش تمرین داده ام به خیلی ها هدیه اش داده ام
و احساس میکنم هنوز جای غوطه وری دارد...
این نوشته غریب مرا بیشتر به این باور رساند که این بشر نوشته هایش را زندگی میکرده...
+ نوشته شده در چهارشنبه ۲ مهر۱۳۹۳ساعت ۱۸:۱۲ بعد از ظهر توسط سایه
