مجنون رویاهای خود لیلای مجنون باش...قسمت(3)
اما
با همه این حرفها،
قسمت عملیی ماجرا هنوز مثل کوه برایم سنگین بود.
آدم تنبل و تن پروری نیستم کلا،
حرکت کردن و هیجان و کار را از بچگی دوست دارم،
اما کار خانه...
خدایا صدای مادرم و خیلی از زنهای دیگر در گوشم طنین می اندازد که:
کار خانه تمومی ندارد...
کارفرما عوض شد،
گیس گلابتون سپاسگزاری را یادت انداخت،
ارزش کار را هم فهمیدی،
اما این همه کار بی پایان را چه جوری میخوای انجامش بدی؟؟؟!!
بیخیال بگیر بخواب
پیشنهاد خوبیست...
خوابیدم، اما چه خوابی...هی کابوس دیدم!
هی به مهمانهایم که خانه را برایشان برق می اندازم حسودی کردم
دیدم راه گریزی نیست... باید قدم اخر را هم خود عزیزم بردارم!
با شناختی که از خودم و دغدغه هایم و سبک زندگیم داشتم
نشستم یه اساسنامه برای کار خانه نوشتم تا کوچک و پایان پذیرش کنم.
و تصمیم گرفتم که به آن متعهد باشم:
1- برنامه غذایی صبحانه ناهار شام آخر هر هفته برای هفته بعد نوشته شود
تا ورد مصیبت بار "حالا چی بپزم؟؟!!!" روزی سه بار نفسم را نگیرد.
2- سه چهار نقطه کلیدی و مهم خانه انتخاب شود
و در سه چهار زمان مناسب در روز حتما حتما مرتب شود.
3-سه چهار نوع نظافت کلیدی خانه(مثل گردگیری، جارو و..) انتخاب شود
و هر روز از هفته به یکی از آنها اختصاص یابد.
***
واقعا که لازمه آدم تکلیفشو نسبت به کار خونه بدونه،این حس پایان ناپذیریش واقعا مغز آدمو تبخیر می کنه.
من هنوز دختر خونه هستم تا یک سال پیش فکر می کردم اگه کارخونه انجام نشده باشه خوابیدن حرامه یهو رفتم رو ترازو دیدم 37 کیلو بیشتر ندارم!
اما الآن رسیدم به جایی که استراحت کردن و نشستن هم مثل همون کار خونه مهم می دونم و الآن با سعی و کوشش دارم به 42 کیلو میرسم!:)